പുങ്കന്‍ ഞങ്ങളുടെ അഭിമാനമായിരുന്നു, ഇഗ്ളീഷ് ഭാഷയിലെ അവന്റെ കഴിവു കണ്ട് എല്ലാവരും അത്ഭുതം കൂറും . പെണ്‍കുട്ടികള്‍ അവനെ നൊക്കി ആരാധനയൊടെ നില്ക്കുന്നതു കാണുമ്പൊള്‍ അസൂയ തൊന്നറുണ്ട് ഞങ്ങള്‍ക്കു. ധീരനും വീരനുമായ അവനെ ഞങ്ങള്‍ ബഹുമാനപൂര്‍വം " ശ്രീക്രിഷ്ണ ഹാജിയാര്‍" എന്നു വിളിക്കാറുണ്ട്. അതു കേള്‍ക്കുബോളവനു എന്തൊരു സന്തൊഷമാണെന്നൊ.അവറ്റെ വീര കതകളില്‍ അക്രിഷ്ട്രരായ എത്ര ആരാധികാമാരാണു അവനുള്ളതു.അവരില്‍ പലരും അവന്റെ പടം വെച്ചു ആരാധിക്കാറുണ്ടത്രെ എന്നു അസൂയാലുക്കള്‍ പറഞ്ഞു പരത്താറുണ്ടായിരുന്നു..
ഒരു രാത്രിയില്‍ വലിയ ശബ്ദം കേട്ടാണു ഞങ്ങള്‍ എല്ലാവരും കൂടി ചാടി എണ്ണീച്ച്ചതു എണ്ണീച്ചപ്പോള്‍ കണ്ടതു എന്തൊ കണ്ടു പേടിച്ചു കാറുന്ന പാവം പുങ്കനെയാണു. എറ്റവും വലിയ ധൈര്യശാലിയായ പുങ്കനു ഏന്താണു പറ്റിയതെന്നറിയാതെ പേടിച്ചിരിക്കുന്ന ഞങ്ങളെ നോക്കി അവനലറി കൊണ്ട് മൊഴിഞ്ഞു " ദേണ്ടടാ ഒരു ലിസാര്‍ഡ് കില്ലടാ അവനെ". അപ്പൊഴാണു കണ്ടതു ഒരു പാവം ചെറിയ പല്ലി മുറിയുടെ മൂലക്കു. . അപ്പൊള്‍ തുളസിയുടെ വക ഒരു ചോദ്യം " എവിടെടാ ലിസാര്‍ഡ് ഒരു പല്ലിയല്ലെ ഉള്ളു ഇവിടെ".അവനവിടെ മുഴുവനും അരിച്ചു പെറുക്കിയിട്ടും ഒരു പല്ലികുഞ്ഞിനെ അല്ലാതെ ഒരു ലിസാര്‍ഡിനേയും കണ്ടില്ലാ.അവനെ കുറ്റം പറയനൊക്കുമൊ പുങ്കന്റെ കരചിലും മഗ്ലിഷ് ഡയലൊഗും കേട്ട അവന്‍ ഈ ലിസാര്‍ഡ് വല്ല പാമ്പിന്റെയൊ മറ്റൊ പേരാണെന്നവന്‍ തെറ്റിദ്ധരിച്ചു പോയതാ. അതിനു ശേഷം പലപ്പോഴും തുളസി ലിസാര്‍ഡ് എന്താണെന്നു തിരക്കാറുണ്ട്. സത്യത്തില്‍ ഈ ലിസാര്‍ഡ് വല്ല പാമ്പൊ മറ്റൊ ആണൊ ആവൊ പുങ്കനു മാത്രമറിയാം ആ സത്യം .
Tweet
Tweet
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ
എല്ലാവര്‍ക്കും സ്വാഗതം,
അഭിപ്രായം രേഖപ്പെടുത്തുമല്ലൊ.....
ദേ.....ഇവിടെ